تشکیلات دمکراتیک زنان ایران: بحران کرونا و تاثیر آن بر وضعیت زنان

بحران کرونا و تاثیر آن بر وضعیت زنان

نامه تشکیلات دمکراتیک زنان ایران به فدراسیون دمکراتیک جهانی زنان

تشکیلات دمکراتیک زنان ایران همبستگی خود را با زنانی که در کشورهای خود با پیامدهای این ویروس مرگبار روبرو هستند، به ویژه زنان زحمتکش و آسیب پذیر، اعلام میدارد. پی آمدهایی که سبب مرگ و میرهای فراوان در جهان شده و در عین حال  به وخیم تر شدن وضعیت اقتصادی زحمتکشان و ناامنی بیشترتوده ها دامن زده است. مخصوصا کشورهایی که از کمبود سیستم مردمی بهداشت رنج می برند و با اجرای سیاست های نولیبرالی و تعدیل حمایت های دولتی، سبب افزایش بیشتر قربانیان این اپیدمی و آسیب های اقتصادی، اجتماعی شده است.

بر اساس گزارش حمایت جهانی اجتماعی (۱) تنها ۴۴ درصد از جمعیت کل جهان تحت پوشش تامین اجتماعی هستند؛ یعنی ۵۶ درصد از جمعیت جهان که معادل ۴ میلیارد نفر است، در ایام همه‌گیری کرونا از هرگونه چرخه حمایتی بی بهره اند. حدود یک‌چهارم مردم جهان نیز در حال حاضر در قرنطینه خانگی‌قرار داشته و در وضعیتی اضطراری به‌رعایت اکید ” فاصله‌گذاری اجتماعی” ملزم شده اند که بسیاری از آنان بدون حمایت های دولتی، درآمد شان را از دست داده و به خاطر فقر و گرسنگی حاضر نیستند این فاصله گذاری را رعایت کرده و به این دلیل زندگی خود را  از دست می دهند.

با شیوع این بیماری علاوه بر آسیب های جانی بیشتر براقشار فرودست جامعه، تاثیر مخرب اجتماعی و اقتصادی آن بر زنان، به ویژه زنان کارگر و زحمتکش می باشد که به بحرانی جدی مبدل شده است: از نا امنی شغلی و فقر و تشدید بیکاری این قشر آسیب پذیرگرفته تا اشتغال درحوزه هایی که درصفوف مقدم مبارزه با کرونا  قرار داشته و با همه خطراتی که زندگی آنان را تهدید میکند، گاه با حداقل امکانات حفاظتی، در خدمت سلامت انسان ها هستند.

به عنوان مثال در حوزه سلامت و بهداشت طبق گزارش سازمان بین‌المللی کار؛ «در کل جهان، ۱۳۶ میلیون نیروی کار در بخش ســلامت انسـان و فعالیت‌های اجتماعی وجود دارد، ازجمله پرســتاران، پزشــکان، سایر کارگران بهداشت و کارگران پشتیبان از جمله کارگران قسمت لباسشویی و تمیزکاری که بسیار در معرض خطر هستند. تقریباً ۷۰ درصد از مشاغل در این بخش به عهده زنان است»

به علاوه شیوع این اپیدمی باعث شده است که اعمال سیاست های نولیبرالی اقتصادی از جمله خصوصی سازی بهداشت و نتایج زیان بار آن، به نحو بارزی در معرض دید همگان قرار گیرد و گفتمان سیستم درمانی رایگان و سراسری  به نیاز جدی دوران پساکرونا تبدیل شود.

در میهن ما سیاست گسترش خصوصی سازی نظام درمان و بهداشت با هدف سود آوری بیشتر منجربه ثروت اندوزی عده ای محدود، در عین حال به وخیم تر شدن وضعیت زحمتکشان و اولویت یافتن سود بر درمان بیماران، ارزان‌سازی مزد پرستاران و پرسنل بهداشتی شده است. اخبار اخراج و تعدیل گسترده پرستاران در هفته های اخیر به خاطر سود آوری بیشتر در یکی از بیمارستان های خصوصی تهران، در شرایطی که پرستاران در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار دارند، موجب حیرت افکار عمومی در ایران گردید. تعدیل ها و رواج قراردادهای موقت، نه فقط در بیمارستان های خصوصی، بلکه دربیمارستان های دولتی و وابسته به دانشگاه ها نیز رایج است. بستن قراردادهای ۸۹ روزه با پرستاران – که بخش وسیعی از آنان را زنان تشکیل می دهند- با این هدف  که در صورت بستن قرارداد ۹۰ روزه، حقوق و مزایا به آنان تعلق خواهد گرفت، بخشی ازتلاش برای ارزان سازی نیروی کاراست که به بیکاری و فقر بیشتر ودر عین حال دستیابی کمتر به خدمات درمانی و بهداشتی منجر می شود.  تا جایی که یکی از دست اندرکاران حکومت(معاون وزیر بهداشت)  اعتراف می کند که «مرگ و میر کرونا در فقرا بیشتر است و به این دلیل که آنها دسترسی کم‌تری به وسائل بهداشتی و خدمات درمانی دارند».

کرونا و تشدید خشونت خانگی

درشیوع اپیدمی کووید ۱۹، فاجعه فقط به از دست رفتن زندگی انسان‌ها مربوط نمی‌شود. علاوه بر پیامدهای وخیم اقتصادی، طبق گزارش ها، خشونت به ویژه خشونت خانگی علیه زنان و کودکان در ابعاد گسترده ای در جهان شدت یافته است:

سازمان بهداشت جهانی هشدار داده است که در دوران قرنطینه کووید ۱۹ احتمال افزایش خشونت‌های خانگی بیشترشده و بسیاری از دولت‌ها نیزاعلام کرده‌اند که آمار خشونت خانگی در دوران قرنطینه افزایش داشته است. مدیرکل سازمان بهداشت جهانی تاکید کرده که زنان به همراه فرزندانشان بیشتر در معرض خشونت‌های خانگی قرار دارند، زیرا اعضای خانواده در ارتباط بسیار نزدیکی با هم قرار دارند و عواملی مانند استرس مضاعف و فشار اقتصادی بر میزان خشونت‌ها می‌افزاید. این امر به ویژه در جوامع عقب مانده و مرد سالار که بسیاری از مصادیق خشونت علیه زنان، جرم محسوب نمی شود،  نتیجتا در کشور ما درغیاب نهادهای مدنی، حمایت های قانونی هم برای رفع انواع خشونت از جمله خشونت خانگی وجود ندارد. درحالی‌ که در ۱۲۵ کشور جهان در رابطه با آزار جنسی و در ۵۲ کشور درباره تجاوز زناشویی، قوانینی تصویب‌شده است، متأسفانه در کشور ما تا به امروز قانونی برای مبارزه با خشونت علیه زنان تصویب نشده و از خانه های امن و سایر امکانات که زنان خشونت دیده را تحت حمایت خود قرار دهد، خبری نیست. طبق آمارهای رسمی، پیش از اپیدمی کرونا میزان خشونت علیه زنان در ایران ۲ برابر آمار جهانی بوده است. اخیرا طبق آماراورژانس بهزیستی خراسان شمالی، از زمان شیوع کرونا فقط در این منطقه، تماس با این اورژانس در رابطه با خشونت ۳۰ در صد افزایش داشته است.

تشکیلات دمکراتیک زنان ایران خواهان آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی است !

در شرایطی که جهان  در پی راهکاری است تا با آن به مقابله با کرونا برخیزد و تا امروز نیز این بیماری جان صدها هزار نفر را در سراسر جهان گرفته و هم چنان می گیرد و در حالی که فاصله گذاری اجتماعی به عنوان یکی از عوامل مهم در پیش گیری از ابتلا به کرونا اعلام می شود، زندانیان به ویژه زندانیان سیاسی در شرایطی به سر میبرند که عملا امکان فاصله گذاری وجود نداشته و هر لحظه خطر ابتلا به کرونا زندگی آنان را تهدید می کند.

ما از فراخوان اخیر کمیته های اقدام زنان فدراسیون فلسطین پشتیبانی می کنیم. بنا به فراخوان  فدراسیون کمیته های عمل زنان فلسطین (۲) ۲۰۰ کودک فلسطینی و ۴۳ زن و دختر فلسطینی با وضعیت بسیار شکننده سلامتی، در زندان های اسرائیل اسیرند و هر لحظه خطر مرگ زندگی آنان را تهدید می کند. تشکیلات دمکراتیک زنان ایران از کارزار جهانی برای رهایی کودکان و زنان فلسطین از زندان های رژیم اشغالگر اسرائیل حمایت و خواهان آزادی سریع آنان است.

در زندان های رژیم دیکتاتوری و سرکوبگر جمهوری اسلامی ایران نیز هزاران زندانی از جمله زنان زندانی سیاسی و عقیدتی در شرایط خطرناک و غیر بهداشتی به سر می برند. پاسخ رژیم به اعتراضات مدنی کارگران، زنان، دانشجویان و توده های به جان آمده از فقر، همواره با کشتار وحشیانه معترضین و زندان همراه بوده است. هم اکنون زندان های ایران پر از زنان و مردان آزادی خواهی است که در معرض ابتلا به این بیماری هستند و رژیم ارتجاعی با آزادی یا مرخصی به آنان امتناع می کند. به عنوان نمونه نرگس محمدی فعال مدنی و حقوق بشر که به زندان عادی زنجان تبعید شده است ، مینویسد: «در زندان‌های عادی به دلیل عدم بودجه کافی، وضعیت تغذیه بسیار بد و سلامت جسمی زندانی در خطر است. از طرف دیگر به دلیل شرایط حاصل از شیوع کرونا یعنی قطع کامل ملاقات‌ها در مدت زمان طولانی و قرنطینه کامل زندان‌ها، زندانیان در شرایط روحی بسیار بدی قرار دارند. مادران زندانی دیگر همان هفته‌ای یکبار هم نمی‌توانند کودکانشان را ببینند و شاهدند که کودکانشان نیز بسیار آسیب پذیر شده‌اند..» خانم محمدی بارها از طرف زندانیان عادی به مرگ تهدید شده و بنا به گفته خانواده وی، جانش از این لحاظ نیز در خطر است.

رفقای گرامی!

برای مقابله با بحران کرونا، پیامد سیاسی آن و افزایش تنش های جهانی توسط دولت های امپریالیستی، به همبستگی و همیاری بین المللی نیاز است تا در درجه اول نه منافع غارتگران، بلکه منافع توده های زحمتکش و نیازهای آنان برطرف شود. ما از موضع فدراسیون دمکراتیک جهانی زنان برای ایجاد جهانی بهتر پشتیبانی می کنیم  که:

– حفظ محیط زیست و پاسداری از منابع طبیعی باید در دستور کار دولت ها قرار گیرد؛

– به خشونت و استثمار زنان و کودکان پایان داده شود؛

– سیستم رایگان بهداشت و درمان در اختیار توده ها قرار گیرد؛

– پایگاههای نظامی خارجی در جهان برچیده شود؛

-…

و همانطور که دبیرکل سازمان ملل متحد اظهار داشت باید «همراه با برداشتن همه تحریم های اقتصادی در جهان، به جنگ های جاری نیز پایان داده شود» تا بتوان به  بهبودی و راه حل پایدار دست یافت.

تشکیلات دمکراتیک زنان ایران

۱۸ آوریل۲۰۲۰

۱- (از گزارش مریم وحیدیان ایلنا – ۲۰ فروردین ۹۹)

Palestinian Federation of Women Action Committees–۲