سخنرانی نماینده تشکیلات دموکراتیک زنان ایران در نشست مجازی فدراسیون دموکراتیک جهانی زنان- منطقه اروپا
۲۳ژوییه ۲۰۲۱ (۱ مرداد ۱۴۰۰)
رفقای گرامی،
با تشکر از شما به‌خاطر تدارک و سازمان‌دهی این نشست، مطلب را با گزارشی کوتاه دربارهٔ وضعیت سیاسی در ایران آغاز می‌کنم. رویدادهای سیاسی ایران بر همهٔ جنبه‌های زندگی هر زن و مرد و کودک در ایران، چه زندگی امروز و چه آنچه در آینده پیش رو دارند، اثر می‌گذارد.
روز پنجشنبه ۵ اوت ۲۰۲۱ [۱۴ مرداد ۱۴۰۰] قرار است که مراسم ادای سوگند ابراهیم رئیسی در مقام ریاست‌جمهوری ایران برگزار شود. رئیسی زمانی که معاون دادستان بود، در اعدام شمار تخمینی ۵۰۰۰ زندانی سیاسی در تابستان ۱۹۸۸ [۱۳۶۷] پس از پایان جنگ ایران و عراق، دست داشت. او در کارزار تبلیغات انتخاباتی‌اش اعلام کرد که به‌خاطر نقشی که در آن کشتار داشته است، «باید مورد تقدیر و تشویق قرار بگیرد.»
رئیسی و رهبر رژیم ولایت فقیه جمهوری اسلامی، در رأس بورژوازی بوروکراتیک-نظامی ایران قرار دارند که با سیاست خارجی مبتنی بر ترویج اسلام سیاسی، و سیاست‌های اجتماعی و قضایی مبتنی بر شریعت اسلامی قرن هفتم، که ناقض اکثر معیارهای حقوق بشری امروزی است، بر ایران حاکم است.
زنان ایران نیز در افشای ماهیت انتخابات در ایران فعال بوده اند. انتخابات اخیر در این مسیر مهندسی شده بود تا به پشتوانهٔ میدان رقابتی که از طریق نظارت استصوابی به سود نامزدی مشخص در برگزاری انتخاباتی طراحی شده بود، به جریانی مقبولیت ببخشد که قرار است یک دست و همسو نهاد ریاست جمهوری را در خط ولایت فقیه قرار دهد. در این انتخابات، بیشتر از ۷۴درصد از رأی دهندگان واجد شرایط در پایتخت- تهران- رأی ندادند، تقریباً ۴میلیون رأی باطل به صندوق‌ها ریخته شد، و در مجموع در سطح کشور، ۵۲درصد از رأی‌دهندگان رأی ندادند.
سیاست‌های اقتصادی نولیبرالی اجرا شده طی ده‌ها سال در جمهوری اسلامی ایران تعیین شده از طرف رهبرایران، که رئیسی هم با آنها موافق است، زیر پوشش شعارهای مردم‌فریبانه در «اقتصاد خیریه‌یی» به مردم ارائه می‌شود و رئیسی تظاهر می‌کند که «طرفدار کارگران» است.
مرکز آمار ایران اعلام کرده است که نرخ تورّم به ۴۳درصد خواهد رسید. نرخ مواد غذایی روزمرّهٔ مردم در ماه‌های ژوئن-ژوییه [تیر] ۶۳درصد افزایش یافته است. این بدان معناست که بانک مرکزی قادر به مهار تورّم نبوده و قدرت خرید تنگ دستان کمتر از گذشته شده است، و قیمت مواد خوراکی و قیمت کالاها و خدمات مورد نیاز روزمرّهٔ مردم سر به آسمان کشیده است. طبق اظهار دبیر اتحادیهٔ کلی‌فروشان مواد غذایی، خرید مواد غذایی ۳۵درصد کاهش یافته و «افزایش بی‌سابقهٔ قیمت‌ها در سه سال گذشته، که در حدود ۲۰۰-۳۰۰درصد بوده است»، قدرت خرید مردم را به‌شدّت کاهش داده است.
وضعیت وخیم اقتصادی ایران با اعتراض‌ها و اعتصاب‌های کارگری همراه بوده است. اقدام اخیر کارگران پروژه‌یی در صنعت نفت فقط یک مورد از فهرست طولانی از واکنش کارگران و خانواده‌هایشان به دشواری‌هایی است که با آن روبرو هستند. استان خوزستان در جنوب غربی ایران با قطع برق و آب در هوایی گرم‌تر از ۴۰درجه سلسیوس روبرو بوده است.
این استان سال‌ها در معرض ویرانی ناشی از جنگ ایران-عراق، فاجعه‌های طبیعی مثل آلودگی شدید هوا، آسیب های زیست محیطی و بیکاری قرار داشته است. این معضل‌ها به افزایش اعتراض‌ها و مطرح شدن خواست‌هایی منجر شده است که طیفی از مسائل گوناگون را، از مسائل فرهنگی و اجتماعی تا قومی- با توجه به اینکه بخشی از جمعیت این استان عرب هستند- در بر می‌گیرد. بدتر شدن مداوم شرایط کار و زندگی کارگران در صنعت نفت، در کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه، و در صنایع فولاد اهواز شاهدی است بر ضرورت پایان دادن به حکومت استبدادی جمهوری اسلامی در ایران.
در مورد شمار موارد ابتلا به کووید-۱۹ و موارد فوتی ناشی از این بیماری آمار مطمئنی در دست نیست. در صفحهٔ اینترنتی سازمان جهانی بهداشت گفته می‌شود که ایران از ژانویه ۲۰۲۰ تا ژوییه ۲۰۲۱، ۳٫۵میلیون مورد ابتلا به کووید-۱۹ و ۸۷,۰۰۰ مورد فوتی ناشی از این بیماری گزارش داده است. جمهوری اسلامی ایران همچنین گزارش داده است که تا کنون در مجموع ۶٫۵میلیون دوز واکسن تزریق کرده است. بر پایهٔ نمودارهای منتشر شده در ماه آوریل ۲۰۲۱، فقط در ماه مارس امسال ۱۶۶هزار مورد ابتلا و ۲,۹۷۰ مورد مرگ وجود داشته است. این آمار در ماه ژوییه به ترتیب ۱۱۴,۰۰۰ و ۱,۲۷۲ مورد بوده است.
با توجه به جمعیت ۸۳میلیونی ایران و میزان واکسیناسیون فقط ۶٫۵میلیون دوز، میزان کاهش اخیر قابل توضیح و توجیه نیست. بیمارستان‌ها، که اکثر آنها خصوصی‌اند، بیمارانی را که جراحی‌های عمده داشته‌اند، از ترس اینکه در بیمارستان مبتلا به کووید-۱۹ بشوند، پیش از اینکه آمادگی ترخیص داشته باشند، به خانه می‌فرستند.
در چنین شرایطی، همه‌گیری کرونا در ایران وضعیتی ناگوارتر از پیش به وجود آورده است. دسترسی عمومی و منظم به واکسیناسیون عملاً وجود ندارد. عده‌ای از کسانی هم که دسترسی به واکسیناسیون پیدا نمی‌کنند، با پرداخت هزینه شخصی بالا، خود را واکسینه می کنند.
زندانیان سیاسی زن و مرد در معرض خطری دوگانه قرار دارند: هم به‌خاطر وضعیتی که در زندان دارند، و هم به‌خاطر خطر ابتلا به کووید-۱۹. در حال حاضر ده‌ها زندانی سیاسی زن در زندان‌های زنان حبس‌اند، از فعالان مدنی و حقوق زنان و دانشجویان گرفته تا وکیل‌هایی مثل نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر که در سال ۲۰۱۱ به ده سال زندان محکوم شد و از آن زمان تا کنون باز هم بر مدّت محکومیت او اضافه شده است.
وضعیت وخیم سیاسی در منطقهٔ ما بر اثر اقدام‌های امپریالیسم نیز هر روز وخیم‌تر می‌شود. اوج‌گیری فعالیت طالبان درافعانستان در پی توافقی که با دولت آمریکا کردند، خروج ترکیه از پیمان ۲۰۱۱ «منع خشونت علیه زنان»، معروف به پیمان استانبول، موجب افزایش نگرانی‌هایی جدی در منطقه شده است، و وضعیت فلسطینی‌ها در سرزمین‌های اشغالی و نیز در اسرائیل از لحاظ افزایش نقض حقوق آنها، روندهای مشابهی را نشان می دهد، که سبب خشونت بیشتر علیه زنان در منطقه می شود.
ایران یکی از معدود کشورهایی است که همچنان از پیوستن به پیمان منع خشونت علیه زنان و کودکان خودداری می‌کند. به همین دلیل فراخوان علیه نقض حقوق زنان، خشونت علیه زنان، و علیه ازدواج کودکان جزو خواست‌های اساسی نیروهای ترقی‌خواه و همهٔ زنان در منطقهٔ ما است.
از این فرصت استفاده می‌کنیم و محاصرهٔ اقتصادی و مالی کوبا توسط آمریکا و اقدام‌های اخیر آمریکا را در تحریک به اغتشاش در کوبا، با هدف بی‌ثبات‌سازی دولت مردمی کوبا با سوءاستفاده از پیامدهای محاصرهٔ غیرانسانی آن کشور، محکوم می‌کنیم.
با تشکر از توجه شما.
۱ مرداد ۱۴۰۰
